Martwe wesele

reżyseria/direction: Ana Nowicka
autor/playwright: Asja Srnec Todorović
tłumaczenie/translation: Agnieszka Cielesta, Leszek Małczak
muzyka/music: Piotr „Lala” Lewicki
scenografia i kostiumy/scenic and costume design: Monika Kufel
muzycy/musicians: Pior „Lala” Lewicki, Andrzej Skwarek
pracownia plastyczna/art studio: Bolesław Pająk
obsada/cast:
Lidia Bogaczówna
Monika Kufel
Franciszek Muła
Dariusz Starczewski

data premiery: 9 XI 2012
czas trwania / duration: 60 min

Pan Młody przychodzi prosić ojca o rękę jego córki. Od początku coś jest nie tak – coś wisi w powietrzu, wyczuwalne jest nieznanego pochodzenia napięcie. Data ślubu jest wciąż przesuwana, a Pan Młody wciąż zbywany. Sytuacja z każda minutą robi się coraz bardziej niepokojąca – nawet oczekiwanie ojca i córki na błogosławieństwo nieżyjącej matki siedzącej w szafie, nie dziwi tak bardzo, jak powinno. „Martwe wesele” to sztuka, której akcja dzieje się gdzieś na granicy pomiędzy życiem a śmiercią. To również sztuka o międzyludzkich relacjach i ich powierzchowności. O tym, jak zatraciliśmy (prawdopodobnie) umiejętności komunikacyjne i jak czasami związki międzyludzkie stają się zwykłym kontraktem.

A man comes to ask a father for his daughter’s hand in marriage. Something seems wrong right from the start: there is something in the wind, some unknown tension is palpable. The wedding date keeps being postponed, and the groom gets repeatedly brushed off. The situation becomes increasingly unsettling with every minute; even the father and daughter waiting for a blessing from the deceased mother sitting in a closer do not arouse as much consternation as they ought to. The events in “Dead Wedding” take place somewhere between life and death. The play also touches on human relations and their superficiality; on how we have (probably) lost our communication abilities, and how human relationships can erode to a point where they merely resemble a contract.