Spektakle Archiwalne
 |
Rewia Drag Queen – Królowe Dancingu
reżyseria: Ana Nowicka Drag Queens zabierają widzów w cudowny świat polskiej piosenki. Ci młodsi zapoznają się ze starszymi utworami, a starsza publiczność przypomni sobie dawne piękne czasy – piosenki z tekstem i melodią. Papina McQueen faluje i spada. Lady Brigitte prezentuje roztańczone nogi. Savannah Crystal szuka swojego chłopaka. Jest też oczywiście magia Victora Febo, do tego seksapil tancerzy: Karola, Oskara, Witolda, a to wszystko w blasku kolorowych świateł i cekinów. |
 |
Rewia Drag Queen – Life & Diamonds
reżyseria: Ana Nowicka Cztery drag queens, iluzjonista oraz dwójka tancerzy stworzyli niepowtarzalne widowisko, by delikatnie potrząsnąć queerowym i niezależnym światkiem. W „Life & Diamonds”, która przekracza granice klasycznej rewii, pojawiają się elementy kabaretu, tańca, performance’u i iluzji. Choreografia oraz wyszukane stroje tworzą spójny teatralny show. |
 |
Czarny Pistolet
reżyseria i scenariusz: Filip Bochenek „Czarny Pistolet” to monodram w wykonaniu Krzysztofa Bochenka wyprodukowany w krakowskim Teatrze BARAKAH. Jest historią człowieka, który pod wpływem emocji związanych z pogrzebem najbliższego przyjaciela, przy pomocy gitary i piosenek Włodzimierza Wysockiego, stara się powrócić myślami do przeszłości. To nie tylko rozrachunek z życiem, ale również próba ponownego odnalezienia jego sensu. |
 |
Dali
pomysł i wykonanie: Agata Woźnicka, Bartosz Ostrowski Debiut absolwentów PWST w ramach Sceny Eksperymentalnej Teatru BARAKAH. Wydarzenie z pogranicza spektaklu i performance’u oparte na działaniach fizycznych. Inspiracją dla twórców jest postać Salvadora Dalego, jego dorobek i życie prywatne – relacja z żoną, Galą Dali. Istnieje analogia pomiędzy kreacją wizerunkową Dalego a zawodem aktora. Rozbudowana samoświadomość. Presja nieprzeciętności. Sekwencję scen spaja ze sobą hasło: „Od Dalego różni mnie tylko to, że nim nie jestem”. |
 |
Sąsiedzi
autor: Andrzej Sadowski Młode małżeństwo sprzedaje swoje mieszkanie i kupuje dom w wiejskiej okolicy. W momencie, kiedy postanawiają się wprowadzić do nowo zakupionego i wyremontowanego domu pojawia się ich najbliższy sąsiad. Od tego momentu ich życie toczy się w nowym, nieprzewidywalnym kierunku sterowane przez dziwną, nieznaną siłę, niczym w antycznej tragedii… |
 |
Hotel Kijów
scenariusz powstał na podstawie: „Moscoviady” Jurija Andruchowycza (tłum. Przemysław Tomanek), „Diabeł tkwi w serze” Jurija Andruchowycza (tłum. Katarzyna Kotyńska, Renata Rusnak, Ola Hnatiuk), „Niezwykli” Tarasa Prochaśki (tłum. Renata Rusnak), „Z tego można by zrobić kilka opowieści” Tarasa Prochaśki (tłum. Renata Rusnak), „Depeche Mode” Serhija Żadana (tłum. Michał Petryk), „Siomga” Sofii Andruchowycz (tłum. Michał Petryk); wszystkie książki zostały wydane przez Wydawnictwo Czarne Debiut absolwentów PWST w ramach Sceny Eksperymentalnej Teatru BARAKAH. Kompilacja tekstów ukraińskich pisarzy spajająca się w opowieść o ukraińskich twórcach, którzy zaproszeni do hotelu – domu pracy twórczej w podziemiach Kijowa przez tajemniczego mecenasa, muszą zmierzyć się z tym, co oznacza wolność i potrzeba tworzenia. |
 |
Tajemnicza Kamila
reżyseria: reżyser Debiut absolwentów PWST w ramach Sceny Eksperymentalnej Teatru BARAKAH. Spektakl będący protest songiem, zabawą z konwencją sceniczną oraz językową, jak również próbą rozliczenia się ze sprawami, które nikomu nie dają spokoju. |
 |
Kłamczucha
autor: Andrzej Sadowski Klasyczny thriller, którego akcja dzieje się w policyjnej sali przesłuchań, gdzie kobieta postanawia przyznać się do zbrodni, ale w jej zeznaniach jest wiele niedomówień. Odpowiedź na pytanie, czy kłamie, pozostawiona jest widzom. |
 |
Nosferatu – symfonia grozy
muzyka na żywo: Cinema Paradiso w składzie Andrzej „Sqvar” Skwarek (wiolonczela, euphonium, instrumenty perkusyjne) i Piotr „Lala’ Lewicki (instrumenty elektroniczne, akordeon, gitara, instrumenty perkusyjne) Ponura projekcja multimedialna z przestrzenną muzyką oraz z wykreowanymi, synchronicznymi efektami wykonywanymi na żywo przez zespół Cinema Paradiso do filmu „Nosferatu – symfonia grozy” F.W. Murnaua z 1922 roku. |
 |
Statek dla lalek
autor: Milena Marković / tłumaczenie: Agnieszka Cielesta W symbolice statek/okręt posiada wiele znaczeń. Podróż, człowieczy los, kobieta, pragnienie uwolnienia się od krępujących norm… Wszystko to jest w tym spektaklu. „Statek dla lalek” to wędrówka dziewczynki-dziewczyny-kobiety po kolejnych etapach życia. Dziewczynka jest molestowana, dziewczyna ucieka z domu, kobieta pragnie miłości, ale napotyka na twardą rzeczywistość, kolejny i kolejny raz. Spektakl ten to również studium życia kobiety-artystki, jej ucieczki w świat fantazji, alkoholu i autodestrukcji. Głębokie wejście w psychikę postaci oraz duża rola muzyki i dialogów śpiewanych sprawiają, że „Statek dla lalek” to spektakl, który na długo pozostaje w pamięci widza i który swobodnie można określić jako z pogranicza dramatu psychologicznego oraz mini-musicalu. |
 |
Damska toaleta
autor: Rodolfo Santana / tłumaczenie: Rubi Birden Poprzez bohaterki, kobiety, baby, dziewczyny i mężczyzn paradujących w kobiecych fatałaszkach, reprezentantki współczesnego społeczeństwa, poukładane żony, szukające sponsorów ladacznice, grzeczne córki, narkomanki, troskliwe matki i egoistki traktujące ciążę jak chorobę, którą leczy się aborcją, spektakl stawia pytanie o kobiecość właśnie. |
 |
Klinika dobrej śmierci
scenariusz: Jacek Getner Spektakl traktujący o temacie eutanazji, który czyni z widzów pacjentów kliniki, „w której lekko i przyjemnie zdejmujemy z ludzi bagaż życia”. |
 |
Cin
scenariusz: Monika Kufel Monodram luźno oparty na książce Abe Kobo „Kobieta z wydm”. |
 |
Szafa
scenariusz: Monika Kufel i Marcin Biały (na motywach utworów Hanny Krall, Olgi Tokarczuk i Juliana Tuwima) Wielokrotnie nagradzany w Polsce i za granicą spektakl, który zapoczątkował działalność Teatru BARAKAH. Monodram – krzyk w temacie holokaustu, ale i uniwersalniej – samotności, będący kompilacją kilku utworów, które spaja pędząca na śmierć „Lokomotywa” Juliana Tuwima. |